Lo pelerinatge de la paura fornigueta
Un còp i aviá, a Pampaligossa, una paura fornigueta, un uòu e una cigala, que se n'anavan faire un pelerinatge a Jerusalèm.
Avián fach acòrdi de pas se quitar, ni per òrre, ni per bèl. Quant a la pena, la part de l'uòu deviá èstre de prene lo bòn camin, la part de la fornigueta de cercar recate, la part de la cigala de cantar.
Au despartir, lo camin èra plan, lo sorelh ponchejava, l'aigatge beluguejava, la flor embaumava. Era una jornada de Dieu, que tresfolissiá de jòia e de plaser.
L'uòu diguèt:
- Farà suau, anarem plan planet.
La cigala diguèt:
- Farà caud, aurem sorelh.
La fornigueta diguèt: farà bèu, aurem de qué manjar.
I aviá dins una rasa lo grilh e a la
cima d'un sause lo galapastre, que volián los escarnir per son gasolh; cantavan:
"Que demòra jot son cobèrt,
se res non ganha, res non pèrd"
Ni per aquò, la fornigueta, l'uòu e la cigala s'acaminèron de lònga.
En traversent lo sèrre, perdeguèron
jòia.
A la montada, l'uòu se berquèt.
A la davalada, una nívol atapèt lo sorelh e la cigala volguèt pas pus anar,
de paur d'avedre freg.
Ansinda la paura fornigueta
s'atrobèt soleta
per acabar son pelerinatge a Jerusalèm.
Sus lo tard s'agandiguèt au bòrd d'un riu; l'aiga èra gelada e la bestiòla, en volguent passar, se brigolèt la camba.
Alòrs, a mitat estavanida, faguèt son planhum e diguèt:
- O gèu, gèu!
Que tu siás fòrta
de copar la cambeta
a la paura fornigueta
que se n'anava faire
un Pelerinatge a Jerusalèm!
La gèu respondeguèt:
- Lo sorelh es ben pus fòrt, puòi que me fond!
La fornigueta reprenguèt son planhum:
- O sorelh! sorelh
que tu siás fòrt
de fondre gèu
gèu de copar la cambeta
a la paura fornigueta
que se n'anava faire
un Pelerinatge a Jerusalèm!
Dau freg la tèrra se desglesissiá e de la montanha en aval s'espandissiá una rispa que sanglaçava.
Lo sorelh respondeguèt:
- La nívol es ben pus fòrta, puòi que m'atapa!
La fornigueta reprenguèt son planhum:
- O nívol! nívol
que tu siás fòrta
d'atapar sorelh
sorelh de fondre gèu
gèu de copar la cambeta
a la paura fornigueta
que se n'anava faire
un Pelerinatge a Jerusalèm!
La nívol respondeguèt:
- Lo vent es ben pus fòrt, puòi que m'empòrta!
La fornigueta reprenguèt son planhum:
- O vent! vent!
que tu siás fòrt
d'emportar la nívol
nívol d'atapar sorelh
sorelh de fondre gèu
gèu de copar la cambeta
a la paura fornigueta
que se n'anava faire
un Pelerinatge a Jerusalèm!
Lo vent respondeguèt:
- La paret es ben pus fòrta, puòi que m'arrèsta!
La fornigueta reprenguèt son planhum:
- O paret! paret!
que tu siás fòrta
d'arrestar lo vent
vent d'emportar la nívol
nívol d'atapar sorelh
sorelh de fondre gèu
gèu de copar la cambeta
a la paura fornigueta
que se n'anava faire
un Pelerinatge a Jerusalèm!
La paret respondeguèt:
- La tèrra es ben pus fòrta, puòi que m'afermís !
La fornigueta reprenguèt son planhum:
- O tèrra! tèrra!
que tu siás fòrta
d'afermir la paret
paret d'arrestar lo vent
vent d'emportar la nívol
nívol d'atapar sorelh
sorelh de fondre gèu
gèu de copar la cambeta
a la paura fornigueta
que se n'anava faire
un Pelerinatge a Jerusalèm!
La tèrra respondeguèt:
- Lo bòn Dieus es ben pus fòrt, puòi que m'a facha !
La fornigueta reprenguèt son planhum:
- O Dieu! Dieu!
que tu siás fòrt
d'avedre facha la tèrra
qu'afermís la paret
la paret a arrestat lo vent
lo vent a pas pus emportat la nívol
la nívol atapa lo sorelh
lo sorelh fond pas la gèu
e la gèu a copat la cambeta
a la paura fornigueta
que se n'anava faire
un Pelerinatge a Jerusalèm!
Alòrs Dieus agèt pietat de la paura bestiòla e diguèt:
- Que la tèrra tremòle !
La tèrra tremolèt.
Dau còp la paret se trauquèt
lo vent passèt
la nívol s'escampilhèt
lo sorelh sorelhèt
la gèu se fondèt
e la paura fornigueta
retirant sa cambeta
de lònga tota soleta
acabèt pauc a pauc son pelerinatge a Jerusalèm!