80en CONGRES INTERNATIONAL DEL PEN 

9-12 de Setembre de  2013

Bishkek, Kirguizistan

 « Ma lenga, mon istòria ma libertat »

 

9 de Setembre

   Comitat dels Dreches Linguistics e de la Traduccion

 Lo diluns se dobrís l’acamp jot lo govèrn de JM Terricabras recentament elegit deputat europèu. e demissionari. Dins una granda sala aclarada de la bibliotèca nacionala dau Kirghizistan. Sèm un quarantenat de participants.

 Se fai la lista dels centres membres dau comitat e s’aprova lo rendut compte dau meeting que s’es fach a la prima a Girona, e que los Occitans fin finala i poguèrem pas èsser. Los 33 participants qu’èran recampats enlai faguèron un flame trabalh e an lançat un debat cap a un document sus la traduccion que serà aprovat au congrès de Quebèc en 2015. An abordat tres aspèctes de la traduccion : l’otis que representa d’esperela, lo potencial de creacion de las « lengas pichonas », e las endrechièiras que dobrisson las tecnologias novèlas.

 Se tracha uòi d’elegir un novèl president d’aquel comitat, per remplaçar JM Terricabras, qu’arriba a la fin de son mandat mas . D’aqui enlà lo meeting se farà pas a cada cop en Catalonha  mas dins de contradas variadas. Se prevei tanben de provesir lo comitat d’un burèu mai poderos ont dos o tres vicipresidents auràn pro de pes.

 Se fai lo ponch dau lançament dau manifèst de Girona aprovat fai ja 3 ans. Desempuòi es estat sostengut per de personalitats de prumièira borra coma JG Le Clézio o Noah Chomsky. Franca Tiberto a fach circular aquel document en Soïssa Italiana. Dins d’unas escolas lo document a pogut èstre presentat. E au Nepal se trabalha a una constitucion nova : aicesta marcarà clar que lo païs es multilingue. Totes los lengatges son ara reconeguts coma lengas oficialas au Nepal. Se demanda que los govèrns locals utilizen aqueles lengatges, en referéncia au manifèst de Girona.

 Un novèl vengut que participa a aquel acamp se presenta. Se sona David Pearson e ven d’un organisme sonat SIL Internacional que lengas e classifica las lengas segon sa vitalitat de 0 (internacional) a 10 (disparegut). Los occitans sèm pas enxara a 10 mas se’n sarram perilhosament… SIL es un partenari dins lo desvolopament de las lengas. Sus son sit  (www.sil.org) se pot trobar d’otisses per crear un diccionari d’una lenga parlada, e crear una literatura en revirant de « libres shell » e prepara los libres per lo tiratge.

 Se comenta la situacion dau multilinguisme en Asia Centrala. Lo vice-president dau PEN d’Asia Centrala explica qu’es per l’entremièja dau Rus que lo Kirguiz se pot espandir dins lo mond, que ges de lenga foncciona pas soleta. Au Kirghizistan lo Rus demora oficial car es l’esplech d’unificacion d’un airal multilingue. E fin finala aquo contribuis a afortir la vida d’aquelas autras lengas e de n’espandir las creacions. Prene la paraula au nom dau PEN Occitan e indique que nostra proposicion de l’an passat per que la França signèsse la Carta Europèa dels Lengatges es pas estada sens seguida (de segur sabèm que i a d’autras rasons que butèron a la roda) e que s’es fach una proposicion de lei – que de verai avança pas gaire d’aquesta passa. Mas qu’en França d’unas frasas dau manifèst de Girona fan sempre escandal. E per aiço lo PEN occitan cada cop que participa a quicom fai circular en francés e en Oc lo tèxt dau manifèst de Girona.

 Una jove poetessa kazaka indica que se manca de traduccions d’aquelas literaturas maugrat la qualitat d’unes autors. E que d’unes lengatges solament parlat per de locutors unilingues dispareisson antau a bèles paucs.

 Un representant de la China explica que se revira las literaturas de China dins una lenga autra.

 Emile Martel nos explica cossi se vai apreparar per l’acamp de Quebec en 2015 la declaracion sus los Traductors e la Traduccion, segon pretzfach de la comission après la declaracion gironesa.

 Se presenta Carles Torner, eissit d’aquel comitat, e qu’es ara lo Director Executiu dau PEN Internacional.

 Las lengas minoradas d’Asia Centrala. La minoritat ozbèca au Kighizistan, que sos mejans d’expression e sa visibilitat an subran mermat que ben talament. Dins los mèdias l’Ozbec a quasi disparegut. Lo païs, en practica, reconois doas lengas, lo rus e lo quirguiz. Cau tornar sa plaça a l’Ozbèc. L’Ozbèc d’aquí es diferent d’aquel de l’Ozbequistan , s’escriu pas en cirilic mas en caractèrs latins. E i a tanben la lenga Oïgor. Kaiser Ozhün pren la paraula. A l’epòca comunisme i avia un imperialisme linguistic mas una preservacion de las lengas de l’endrech. Dempuoi l’anglés ganha de terren e aquelas lengas ne pèrdon. Lo representant dels tibetans en exilh Lobsan Chokta  explica que per la força la lenga tibetana recula de mai en mai, emai dins una de las províncias de la region Tibet resistiguèsse un pauc mai.

 Lo Comitat prepausa adonc ongan doas resolucions que se discutiràn en Assemblada Generala. Se tòrna parlar (resolucion N°22) dau Portugués que per de rasons politicas lo govèrn n’a cambiat l’ortografia (que ven mai fonetica e mens epidemiologica) per se raprochar dau Portugués mai espandit… Aquela reforma es un exemple d’intrusion dau voler politic dins la vida d’una lenga. La resolucion es acceptada a l’unanimitat. La N°23 es sus la lenga Catalana, agairada per lo govèrn espanhol dins las regions catalanofonas autras que lo Principat. Es question de recular sus lo bilinguisme fins ara oficial, e que lo catalan venga facultatiu, solet lo castelhan demorent oficial.  Amb l’amira de remplaçar de segur lo Catalan per l’anglés. Donc entrepresa concertada de descatalanizacion dins l’ensèms de las regions catalanofonas a l’entorn dau Principat… Urtzi dau PEN Basc apond qu’es exactament ço meteis au païs Basc.

Dins lo tantòst s’elegís lo novèl burèu d’aquel comitat. Simona Sradec es prepausada per lo PEN Catalan e son idèa es de cambiar un pauc lo titol per indicar que la traduccion es un drech linguistic, vital per las lengas minoradas.

 Simona es elegida amb una majoritat espectaclosa, e se discutis de compausar un burèu amb de vice-presidents, e Silvestre Clancier propausa Kaiser Ozhün (Oigor), Emile Martel (Quebèc) e Joan-Frederic Brun (Occitània) amb lo projècte de n’apondre un que serà prepausat per los africans.

 

***

 De la fenèstra de l’otèl asuèlh arre de tèrras roginosas e alin las sèrras montanholas encimerladas de nèu que pestèlan l’orizont de son dentelum bleuge. La velha la vesprada de benvenguda s’es debanada dins una iorta grandassa, la mai granda dau pais nos diguèron, restaurant gastronomic requist ont èrem servits per de quirguizes en tengudas tradicionalas. « Nostre païs es ara dins lo vam de la mondializacion, mas aparam nostre patrimoni e nostra cultura », nos diguèt l’oste. Avian tengut au mitan de las performanças de cantaires e de dançaires, espectaclosas, a incluire una discutida de trenta minutas amb dos escrivans que parlan de la Russia de uoi. Sens ges de precaucions oratorias, de verai. A l’ora ont la Russia se chapa Ucraina sens que lo mond faguèsson gaire mai que de protestacions verbalas. E ont es la diferéncia entre Russia e Ucraina ? Los intellectuals russes son pas estats gaire a manifestar contra aquela guèrra a Moscou, dos mil sai que benlèu. Que sabon qu’aquo cambiarà pas res e que ço sol que ne pot sortir per eles es de braves laguis. De mai en mai la Russia torna èsser lo païs de la pensada unica e dau partit unic. Qué far contra ? Mentre en Ucraina se son mainats que podian far bolegar las causas, e las cambiar. E es ço qu’an fach. Cau pas oblidar qu’Ucraina es lo païs avid de diversitat qu’a donat au mond l’anarquia (qu’aguèt una existéncia publica quauque temps) e tanben lo Masoquisme…

 JR Saul insistis sus l’originalitat d’aquel congrès, lo prumièr dins aquel airal e localizat de segur dins lo sol pais ont se poguèsse far. A l’entorn, China, Afghanistan, ancianas republicas sovieticas ont vau mai velhar a ço que dises de cops que i a, e Iran. E aqui lo païs es quietos, se pot parlar sens trop de perilh. Mai o mens.

 De fach tot es pas linde. I a de cases que son mostrats dau det per las organizacions d’aparament dels dreches de l’ome. L’esposa dau presonièr Azimjon Askarov, jornalista incarcerat aici, e que l’es just estada visitar ièr ditz quauques mots. Lo poèta Azimjon Askarov es estat aculpat en 2010 d’incitacion a la revolta e d’implicacion dins lo mortalatge d’un policièr. Sa femna legis un tèxt en Ozbèc que nos adreiça son ome de dempuoi la prison. Es un simbol de la libertat d’expression en Kirgizistan. Una cadièira voida lo representa simbolicament au fons de la sala.

 JR Saul explicava dins son introduccion qu’an menimosament calculat fins ont podian anar, e que de segur calia pas anar mens luonh que ço qu’èra possible.

 E se debana l’acamp.

 Los centres presentan sas activitats. 

Los acomençaments dau PEN dels escrivans Nord-Coreans en exilh es saludat. Se parla dels centres persecutats au sieu coma lo PEN Etiopian. 

Parle au nom dau PEN occitan en diguent cossi nostra cultura, plena de dinamisme mas una de las mai amenaçadas de la planeta, es urosa d’èstre a l’interior de la familha dau PEN. E qu’ongan avèm activament celebrat lo centenari de nostre grand poèta Frederic Mistral. E subretot, causa que pòt interessar tot lo mond aicí, que participam a un prèmi literari per las lengas minoradas e que seriam uroses de reçaupre de proposicions de candidats. « S’apèlarà sai que benlèu prèmi Frederic Mistral ? me demanda lo president JR Saul – Nani, es lo prèmi Ostana, se debana dins la part occitana d’Itàlia ». 

E d’autres centres se presentan tanben. D’unes reviudats après una longa som, coma aquel d’Argentina. Yang Lian dau PEN chinés en exilh dona de novèlas de l’ancian president d’aquel PEN e prèmi Nobel de la Patz Liu Xao-Bo ara empresonat dempuoi d’annadas. Ara la requalificacion de sa condemnacion lo classifica cap e tot coma « criminal ». Quauques mots tanben dau Tibet per Lokdun, que nos debana la lista terrificanta dels escrivans d’enlai empresonats o dispareguts. Lo PEN Ucrainian presenta tanben sa vida d’ara, a l’ora de la guèrra. Amb d’escrivans russes ucrainians qu’aculisson a Kiev mas que sabon pas cossi los poiràn ajudar. Lo PEN de Puerto Rico representat per son novèl president José Muratti nos explica qu’an doblat son nombre de membres dempuoi son reviscol fai un parelh d’annadas. Puoi J Eulèphe Milcé de Haïti mostra que lo PEN Aïcian a pres de vam dempuoi d’annadas, amb l’ajuda forta dau PEN Canada. Organizan cada an un festenau « Libérez los mots » qu’es flame. Mas dins las vilas de provincia los membres dau PEN començan de patir de malafachas, lor suprimisson l’emplec, etc… ni qu’encara a la capitala aquo se veguèsse pas.

 A la pausa cafè ai finit per rescontrar Sally Baker-Jones qu’èra aqui per fondar un PEN gallés/Cymru, e donc representant los escrivans de lenga gallesa. Donc dins la situacion ont èrem nautres los occitans en 2011 a Belgrad. M’explica cossí dins son endrech la lenga e la cultura auboran tornarmai lo cap e afichan una presència bravament vesedoira. Mentre en Occitània, o sabèm, es fòrça mai leugièira. Ni que per d’unas aquel pauc semblèsse una abominabla amenaça per l’unitat de la França. Mas a vist d’unes panoncèls en lenga nostra a l’intrada de vilatges. La lenga l’a pas gaire ausida clantir. Li dise que li presentarai los representants de las autras lengas minoradas. E que de segur nos cau far de causas ensèms. Es en posicion tanben de presentar las autras lengas celticas.

 Jarkko Tonti presenta las finanças. Un pauc tocadas per la crisi coma pertot alhors. Intradas e sortidas son a pauc près de un million d’euros.

 Lo catalan Carles Carner qu’es lo novèl director executiu presenta lo fonccionament e se parla dau raprochament qu’an agut amb la francofonia que vai establir un partenariat amb lo PEN. Carles es remirablament a l’aise dins las tres lengas oficialas, e aquò’s un important atots per nosar aquela mena de ligams.

 S’enseguís los renduts comptes dels comitats.

  Lo comitat dels Escrivans en Prison [WIPc] (Marian Botsford-Fraser qu’i succedis a Ann Harrison) mençona ongan mai de 100 escrivans en càrcer. Ne representam a cada congrès d’unes que i a per de cadièiras voidas. Los novèls modes d’escritura (blogs per exemple) e d’unas comunitats coma los LGBT son particularament agairats. « Quau pot escriure o parlar quora una arma es bracada sus son timp ? » escrivia Dina Meza.

Josèp-Maria Terricabras fai lo rendu compte dau Comitat dels Dreches linguistics e de la Traduccion. Ditz qu’avèm trabalhat mai sus lo Girona Manifesta, e que s’apària amb la declaracion sus la traduccion que se declararà au Quebèc l’an que ven. Presentarem doas resolcions e avèm elegit un novèl burèu. E nos mostra una vidèo sus lo manifèst de Girona. Ont parlan Le Clézio, JR Saul (que ditz : « difference is strength »), Noah Chomsky, JM Terricabras que ditz « les llengues son l’ambient de la propia vida ». Katica Kulakova fai remarcar que l’estructura que baileja (« diversity ») e que promou la traduccion deuria èstre integrada dins aquela dinamica, subretot dins la perspectiva dau congrès de Quebec ont la Revirada serà un subjècte central.

 Lucina Kathmann (PEN San Miguel de Allende) representa Akbal Baraka absenta per presentar lo comitat de las femnas escrivans (women writer committee, WWC) sempre bravament actiu. An un novèl sit web. Participan a de conferéncias de l’ONU sus los dreches de las femnas.

 

**

 

L’endeman segonda cadièira voida. Vladimir Kozlov en preson au Kazakhstan. Puòi s’elegisson de novèls membres dau board (bolchoi soviet en rus) amb la papeleta de votacion.

 Au prèmi New Voices son premiats ongan de joves escrivans romaneses, dau PEN d’Asia Centrala, e Marina Pavanskaya dau PEN Rus. I avèm pas pogut presentar d’occitans ongan, e n’ère macat de segur. Que l'an passat aviam fach sensacion amb Maelle Dupon. Ne caudrà un l’an que ven !

 Nos sèm escapats en fin de matinada, mancant un troç de l’acamp ont se parla dels dreches dels omosexuals (pus precisament de la comunitat LGBT), qu’aici dins l’ancian mond sovietic sa situacion vira mau, e que de leis per los reprimir son promulgadas o en via de promulgacion. Per ne parlar an convidat un transexual, que sembla una dòna cap e tot, sorisenta, doça, un pauc timida.

 E puoi se presentèt un novèl PEN, dau païs de Gàllias/Cymru, aparant la lenga gallesa. Sa creacion es donc estada acceptada e avèm aqui un novèl PEN de lengas minoradas en dinamica renaissentista ! De segur avèm previst de prene contacte amb eles e de nosar de ligams.

 **

 Lo dijòus Kaiser Ozhün presenta la tresena cadièira voida, un amic sieu que se’n mòstra lo retrach. Un poèta Oigor qu’es acusat de separatisme : Ilham Tohti.  

 

Las resolucions. 

 N’arribam a las resolucions. Una prepausada per lo grop PEN dels avocats internacionals (N° 18) denóncia la repression dels omosexuals que se met en plaça dins mai d’un país, anant fins a de condemnacions a mòrt en Iran.

 Las resolucions 1 e 2 sus respectivament Russia e Ukraina son estadas remanejadas, e inculuisson un paragraf especific pro explicit sus los dreches de las comunitats linguisticas.

1. RESOLUTION on the Russian Federation

2. RESOLUTION on Ukraine

 Prene la paraula au nom dels PEN occitan e Esperanto, diguent qu’aviam demandat una resulucion especifica sus aquelas culturas e lengas presas dins l’estòc d’aquela guèrra, e oblidadas per los comentators internacionals. Mas coma fan l’objècte de paragrafs pro clars sèm d’acordi amb aquela formulacion. Lo drama de las culturas e lengas minorizadas es donc tanben pres en compte au dintre d’aquel drama uman mai general…

 Autras resolucions, discutidas apassionadas. Aquela dau Comitat sus la Patz (N°21)

21. RESOLUTION Call to Peace

 desagrada a d’unes per son caractèr general e un pauc utopic, mas Silvestre Clancièr pren la paraula per rapelar que sèm d’escrivans e pas de politicians e qu’aquo’s per l’amistat entre escrivans que lo PEN trabalha per la patz, pas per de manobras politicianas. Los escrivans per l’influéncia de son dire dins cadun de son endrech, e non pas per son poder. La politica au sens de Platon, de segur, pas dels politicaires. Aquela resolucion a lo meriti de pas injuriar l’avenidor. E de dire que los escrivans voldrian que l’ONU revenguèsse ço important qu’èra estat a la debuta. L’ONU, ditz una, ven de definir un drech uman fondamental novèl : lo drech a la Patz. Edvard Kovacs renfortís aquò en explicant que lo dire dels escrivans a son poder « profetic » e que nautres cresèm dins l’escritura, nòstra « religion laïca » ont nos retrobam dins la fe dins lo poder liberator dau dire que pòt cambiar a de bon las societats e lo viure.  

De notar tanben de resolucions sus las lengas que representan un exemple de causas que devèm far l'an que ven per l'occitan. Denonciant las atacas fachas a una lenga. 

22. RESOLUTION on the Portuguese Language

24. RESOLUTION on the Catalan Language

Lo massacre dels Kurds dins l'indiferéncia generala. 

 I aguèt puòi lo dire de Berivan (dau PEN kurd) que nos diguèt en frasas precisas l'orror sens nom ont es plonjat son pòble. E aquò m’estrementiguèt d’orror e de compassion fins a las mesolhas. Ma lenga se nosava dins ma garganta. N’escriviái a caud un poèma que m’aprometiái de lo revirar puòi en anglés e de lo’i mandar.

« Jot una larga veirina d’acièr e de veire èrem aquí dos-cent cinquanta assetats, venent de totas las parts dau mond. Los que pensam que lo dire a la fòrça d’anar mai luònh que lo glasi e que la mòrt, e que pòt cambiar l’anar dau mond. E te siás auborada e ta votz linda que non tremòla  nos disiá l’immesurabla orror que cai subran sus ton pòble, que tant de còps a conegut lo massacre. Amb de mots causits que cadun portava sa carga d’immensa dolor. Quora prenon las vilas de ton país los enemics i tuan totes los òmes, e femnas e enfants son venduts per esclaus e son astrada cabussa dins un infinit d’orror e de paur. Per lo plaser dels conquistaires. E lo glaç nos envasissiá totes a t’escotar, l’alen nos escapava la garganta se quichava mortalament, las lagremas rajavan. Impossible de concebre tant d’orror e pasmens èra la vertat e, simpla e digna, d’una votz que non tremolava, nos la disiás. E sentissiam lo mond a nòstre entorn s’escuresir e se cobrir de cendre e tota jòia lo desertava e i aviá pas pus que l’abís sens fons dau malur. E tu, vibranta e drecha, que nos lo fasiás conóisser ». (Bishkek 29 de Setembre de 2014, escrich lo 2 d’Octòbre)

 

 **

 Dissate 2

 L’otèl ont demoram se sòna Ak Keme, batèu blanc, sai que per referéncia a un libre dau grand escrivan nacionau Shigrin Aimatov. Nos mainam qu’es a ras d’un bastiment blanc desglesit dins l’estil sovietic qu’èra aquel de l’ancian aeropòrt amb escrich a son fronton « Fronze », èra l’ancian nom de la vila. Abans que la rebategèsson de son nom Quirguiz après l’independéncia. Èra lo nom,nos explica nòstra guida, d’un oficièr de l’Armada Roja. Seguissèm una larga avenguda bordada de marcs blancs de beces. Un doç sorelh d’auton enlusís tot. Las sèrras nusas e arredonidas que dominan los confinhs de la vila. Bishkek es immensa, s’i marcha d’oras. N’avèm pres la mesura ièr.

 Nos explica la guida, dins un anglés perfièch : emai lo mond sián musulmans venèran los esperits dels paires e ne pregan las benfasenças. Ai legit aquò dins una brocadura : aquela esperitualitat ancestrala se sona Tengriisme : l’esséncia de la vida es armonia amb lo mond que nos enronda. L’existéncia es sostenguda per lo cèl etèrne, Tengri, la tèrra, los esperits de la natura e dels ancessors, que nos aparan e nos enausisson. Lo lac d’Issyk Kul qu’avèm vist passat aièr est un luòc sant per lo tengriisme.

 Asuèlh d’immensas sèrras regolantas de lutz. Cementèris esbrilhaudants a cima dels pelencs. Nos fòraviam dins un vilatge de la costièira ont vesèm l’estatua dau pintre Chocmorov en granit gris, davant una escòla ont corrisson d’enfantons. Contunham nòstre camin. D’aquí enlà se rotla cap a l’esbleugiment de las montanhas. Pichona rota escalant entre d’aubres portant totas las colors de l’auton esbrilhaudants de lutz. D’aucèls trepilhan dins la fulharaca e s’enauran quora arribam. Ata-Beiit : aquí escampèron dins una fòssa comuna los 137 quirguiizes que Estalin faguèt matrassar per aplanatar son voler d’independéncia. Dins aquela pontannada lo dictator faguèt perir vint e cinc milions de personas. De noms dins lo granit ròse sus un orizont de montanhas ennevadas. Simbolicament an bastit sus lo mausolèu un carpentatge d’acièr que retipa aquel de las iortas : per marcar l’unitat e la fraternitat. Me fai pensar a un poèma ruis de Vladimir Vysotsky :

 

Se quilha pas de crotz sus las fòssas comunas

Aquí i a ges de veusa per plorar.

Quauqu’un i ven portar de flors

e ten de longa una flama alucada.

 

La quita tèrra aquí s'es enauçada

L’an cobèrta de lausas de granit.

Aquí i a ges de destinada personala

Totes son mesclats dins una astrada unenca

 

Vesètz l'etèrne fuòc dels tanks que brutlan

Dels ostalons russes en flamas,

Smolensk que crema e lo Reichstag que crema

E lo còr brutlant d'un soldat.

 

Ras de las fòssas comunas i a ges de veusa que plora

Aquí las gents que venon son garrudas

Sus las fòssas comunas se quilha ges de crotz

Es qu'aquo's mièlhs? ..  

 E es aquí, ras d’aquelas tombas, que bastiguèron un mausolèu a Shigrin Aimatov (12-12-1928 – 10-06-2008). El de mausolèu n’auriá de segur pas demandat ges, mas li faguèron aquí de funeralhas nacionalas. Escrive sus un tròç de papièr :

 « L’an enterrat aicí lo grand escriveire. Un grand libre d’aram dobèrt dins l’etèrne, superant un asuèlh de pelencs e de lutz, aquí ont son estats sepelits a boldre aqueles que fasián treslusir la patria. Marca au mitan de l’abséncia absoluda e de l’oblit, dins un escrinh de granit e de flors, lo dire que son vam supèra las pòrtas de la mòrt ».

 An bastit en dessús un musèu que retipa un pauc una iorta, sempre la meteissa referéncia, e s’i pòt veire los visatges dels mòrts au mitan de fòtos d’epòca d’Estalin trionfant e de cobèrtas de « la Pravda » d’adés. Ministres, mètges, universitaris, professors d’escòla, cadres dau partit comunista local. Los escanèron totes per n’escampar los c149sses aicí. Au mitan me fan veire lo visatge dau linguista saberut qu’establiguèt la nòva escritura dau Quirguiz, en letras cirilicas. Qu’aperabans l’escrivián en letras arabicas. Kasym Tynystanov. Apondèt tres letras a l’alfabet rus per rendre compte de la fonologia de sa lenga. Mas nos cau ja virar l’esquina. En traguent un còp d’uòlh a un pichon mausolèu flame nòu que rapèla qu’en 2010 se faguèt aquí una revolucion per escampar un dictator e i aguèt de desenats de mòrts. Que dormisson ara aicí en riba dau cèl.

 

**

 Anam mai luònh cap a la montanhas : lo pargue nacional de Ala-Archa. Los sèrres s’encapèlan de nivolasses blancs, jòcs de lutz e d’ombra. Baytyk. Un vilatjon tanlèu atraversat amb d’ostalons escrancats ont patusclan de chivals dins las rasas. Los quirguiz son un pòble de cavalièrs. Kashkasuu. De manidets polidament afinfolats espèran lo carri jot un soplòg bastit. D’ègas en travèrs de la rota en libertat, seguidas de sos polins escarrabilhadets.

 Aquelas sèrras an per nom Ala-Tòr, çò que vòu dire « las montanhas acoloridas ». Dins aquelas sèrras se trai l’aur. Mas los quirguizes aiman pas tròp aquò car la tradicion afortís que de sèrps aparan aquelas menièras d’aur e aucisson aqueles que se’n sarran.

 Lo riu es un miralh esbrilhaudant. Lo carri s’aplanta un pauc mai naut davant una estatua de boquetin e una de leopard de las nèus. Es un endrech per toristas mas i marcharem un briu. Los genibrièrs son d’arbres afeccionats per los Quirguizes que sanan las marranas amb sas pometas e pensan que son en connexion amb los esperits. Mas la guida pensa pas qu’aquò siá ligat au Tengriisme. Seguissèm lo rag poderós de las aigas. Enchusclats per sa bruchor. E los ròcs lusisson coma de diamants esbarlugants.

 

***

 

Darrièra tantossada dins Bishkek. Avèm seguit las largas carrièiras sorelhosas fins a de bastiments anguloses e immenses que son aqueles de l’universitat, e ont vai e ven tota una joinessa risolièira que, non siaguèsse los visatges asiatics, semblariá la de pertot. Los meteisses vestits. Coma los telefonets que paupejan a bèl esprèssi. La mondializacion es en camin. Manjam un plat de l’endrech, de carn bolida amb de legums e de ris. Totara dins la nuòch nos envolarem luònh d’aquel país a las confinhas dau mond ont las sèrras montanhòlas s’enauçan fins au cèl.

 

"Crear una lenga e una literatura : agachs crosats entre l’esperantisme e l’occitanisme », a la Chaux de Fond [la Châlx, en Arpitan]; (Soïssa), 6-8 d’Agost de 2014

PEN-CLUB DE LENGA D’OC :  PER DUBRIR LO TALH : dicha inaugurala de Rotland Pecout  per l'acamp de Decembre 2008. 

Rendut compte dels acamps

Rendut compte dels taulièrs