SECCION 
SECCION
DE LENGA D’OC
DEL PEN-CLUB INTERNACIONAL
82e congrès del PEN Internacional a Ourense (Galícia)
la delegacion occitana: JF Brun solet aqueste còp...
Fai donc ara 5 ans que participam als
congresses mondials de PEN a de reng, e fasèm donc partida dels centres
regularament presents, que sus 151 ongan n’i aviá pas que 60.
De regularament presents a cada còp n’ i a pas qu’un quarantenat,
çò que fai que lo PEN occitan es perfiechament identificat e d’a fons dins
lo còp. Nòstre nom apareis d’aquí d’alai dins las minutas dels acamps,
nos sèm associats a d’unas iniciativas, n’avèm sostengut o comentat
d’autras. Dins una organizacion d’aquela mena es pas forçadament
l’importància economica o politica dau païs representat, avèm una votz
plena coma França, Russia, o Itàlia.
Pense que seriá bravament interessant
que d’autres membres dau PEN occitan participèsson a aqueles congrèsses
mondials, ont nos sentissèm considerats coma una de las culturas dau mond, sens
restriccion, e aquò es un encantament, nos càmbia de la pesuga sentida
qu’avèm dins l’exagòn d’èsser totalament negligibles e tanben
illegitims dins la societat.
Sèm estats aculits remirablament per
los galicians a Ourense, dins un ambient galician d’a fons, encantadís. Los
galicians se rapèlan dau còp que faguèron un acamp amb los occitans, dau
temps que Joan-Ives Casanòva èra lo president. Lor dise qu’es un grand
sovenir que los qu’i son estats ne parlan sovent ? E nos caudrà trobar
lo biais de far un eveniment semblant per lor rendre la convidacion…
Lo librilhon dau congrès de Valença interessa fòrça de mond, se vei que n’ai pas portat pro, me’n demandan. E tanben « Watcher at the Cistern » - òsca Maria Cristina per aqueles dos e de la flama antologia : « l’aujourd’hui vivant de la poésie occitane » – que n’aviái portat quauques exemplars. Los occitans, representam una situacion « limit » dins la problematica dels dreches linguistics. Cultura viva e (relativament) dinamica e lenga quasi escafada de son terraire. Un experiment inedich de l’istòria. Que sabèm pas ont nos trairà.
Moment angoissós, l’examen dels
centres inactius que los caudrà declarar endormits, puòi barrats. Scenari
qu’avèm viscut. Los qu’an pas pagat 5 ans l’escotison ni transmés de
resumit d’activitat despuòi 5 ans ni respondut a las letras e sonadas
telefonicas … o qu’an mens de 20 membres… son presentats per èsser
endormits abans que se decidiguèsse que van disparéisser. Periòde de 12 meses
(que se pòt perlongar coma es estat lo cas
per nautres, mas es pas segur…). Dormença significa lo prumièr gra de
la disparicion… Ai viscut aquelas votacions amb un pes grèu dins lo pitre car
me rapelava tot lo mau qu’avèm agut per tornar dins aquela familha, tot lo
trabalh qu’es estat, e que volriái pas qu’i tornèssem. Çò que se poiriá
ben que nos avenguèsse, se la representacion de nòstre centre es assegurada
per un individù solet. Avèm quitament viscut la situacion (per dire verai
complèxa) dau PEN espanhòu declara « dorment » e que volriá
tornar mas son retorn esdiversament apreciat e per lo moment restan defòra. E
parièr i a un trabalh per reïntegrar lo PEN grèc, e lo PEN occitan fai
partida dau grop informal que vai trabalhar a lo reïntegrar. Cossí se poiriá
que dins PEN non i aguèsse un centre grèc e tanben un cèntre espanhòu ?